Passo dello Stelvio od Prato (Włochy)
(2757m n.p.m.)

• Długość podjazdu 24.8 km o średnim nachyleniu 7.4%. Przewyższenie: 1832m.
• Maksymalne nachylenie na 1km: 9.8%. Maksymalne nachylenie na 100m: 12%.
• Nawierzchnia: szosa, stan dobry. Ruch samochodowy: mały.
• Kategoria podjazdu: HC (1492.2 ptk)

• Dane dla nawigacji (współrzędne geograficzne):
• Passo dello Stelvio (ITA) od Prato
• Start podjazdu: 46.6164700,10.5911700 Meta: 46.5284000,10.4530000

Przełęcz Stelvio (Passo dello Stelvio), najwyższa przejezdna przełęcz we włoskich Alpach Wschodnich. Droga posiada liczne serpentyny, 48 ponumerowanych zakrętów i ogromne przewyższenie wynoszące ponad 1800m. Jest to ostrzejsza wersja podjazdu na przełęcz Stelvio. Na samym szczycie przełęczy znajduje się kilka hoteli, które pozwolą wam przenocować. Wybierając się na przełęcz rowerem należy uwzględnić częste zawahania pogody w tym rejonie. Nagrodą za przebytą trasę będą piękne widoki na serpentyny i góry.
Opis dodany przez użytkownika: Narzew

Dnia 2015-08-22 użytkownik jajacek dodał:
Jeden z najbardziej kultowych podjazdów szosowych. Jego trudność polega na tym że nachylenie się zwiększa wraz z dystansem i najwyższe jest pod koniec podjazdu kiedy mamy najmniej sił. Wysokość też daje o sobie znać w każdym razie i ja i kolega mieliśmy lekkie problemy oddechowe od wysokości ok 2600m. Na szcycie potrafi być zimno i bardzo wietrznie. Warto pamiętać że Stelvio ma trzy nogi i można zjechać do Bormio, z powrotem do Prato ale również być może najładnieszym zjazdem na szwajcarską stronę do Santa Maria val Mustair. Ten ostatni zjazd jest w pełni asfaltowy (ostatnio wyasfaltowali brakujące odcinki) ale miejscami bardzo wąski i kręty. Ciekawostką jest że po drodze jeżdzą czyszczarki asfaltu dzięki czemu na zjeździe nie ma żwiru ani piasku. Na granicy szwajcarskiej nikt kolarzy nie kontroluje więc dokumenty nie są potrzebne. Zalecam załozyć maksymalne możliwe koronki. Na 30x29 ledwo przepychaliśmy pod koniec. Jakbym miał 30x32 lub 30x34 to bym nie pogardził.

Dnia 2015-09-03 użytkownik Conrados dodał:
Jechałem w tym roku w lipcu na przełożeniu 36 x 28. Da radę wjechać bez wielkiego zaginania, zaginać trzeba się tylko na końcówce, gdzie stromizna i zmęczenie dają o sobie znać. Widoki cudowne. Na zjeździe trzeba być skoncentrowanym, rower bardzo szybko się rozpędza, ale trzeba hamować wcześnie, bo zakręty są ciasne. Polecam zjazd do Bormio i ponowny podjazd na szczyt. Od Bormio średnie nachylenie sporo mniejsze, ale mamy długi fragment wypłaszczenia, co nieco zaniża wartości. Prato-Stelvio-Bormio-Stelvio-Prato czyli 80 km na jednej górze ;)

Podjazd należy do regionu: Masyw Ortleru

Podjazdy w pobliżu: Sulden am Ortler (ITA) Bormio 2000 (ITA)